Εισαγωγή
Να ξέρετε, το πιο σημαντικό πράγμα είναι να δημιουργήσετε μια εκπαίδευση μέσω της οποίας τα όντα μαθαίνουν για άλλη μια φορά πώς να ζουν το ένα με το άλλο. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να καθιερωθεί μια εκπαίδευση μέσω της οποίας τα όντα μαθαίνουν για άλλη μια φορά πώς να ζουν μεταξύ τους.
Ο συγγραφέας αυτού του αποσπάσματος, ο Ρούντολφ Στάινερ, ισχυρίστηκε ότι στο μέλλον κανένα ον δεν θα μπορεί να ξεκουραστεί αν γνωρίζει ότι ένα άλλο ον στον κόσμο πονάει. Πώς εκπαιδεύουμε τώρα τα παιδιά για να επιταχύνουν αυτόν τον πολύ ισχυρό στόχο; Διδάξτε τα θέματα ευφάνταστα και καλλιτεχνικά, ώστε οι μαθητές να ενθαρρύνονται να σκέφτονται ανεξάρτητα και δημιουργικά.
Η σημασία της εγκάρδιας εκπαίδευσης
Διδάξτε έτσι ώστε οι μαθητές να κάνουν ειλικρινείς συνδέσεις με το θεματικό υλικό, ώστε να αγαπούν την επιστήμη, τα μαθηματικά και την ιστορία. Διδάξτε τους μαθητές να συνεργάζονται για να δημιουργήσουν ουσιαστικές και στοργικές σχέσεις μεταξύ τους, το σχολείο τους, την κοινότητά τους και τον κόσμο τους Γιατί; Γιατί ο κόσμος χρειάζεται ανθρώπους που έχουν εγκάρδια σκέψη.
Γιατί χρειαζόμαστε ανθρώπους που νιώθουν συνδεδεμένοι με την κοινότητά τους και νοιάζονται για την κοινότητά τους. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που έχουν το σθένος και τη θέληση να βγουν πραγματικά στον κόσμο και να κάνουν την καλή δουλειά. Πιστεύω ότι κάθε δάσκαλος μπορεί να πετύχει αυτόν τον στόχο σε κάθε τάξη.
Αντί να κάνουμε κινούμενες οθόνες υπολογιστών, ας ενθαρρύνουμε την κινούμενη συνομιλία στην τάξη αντί να αναθέτουμε βαρετά εγχειρίδια. Ας επαναφέρουμε το παρελθόν στη ζωή μέσα από την τέχνη της αφήγησης της ιστορίας του καθώς και της ιστορίας της. Αντί να διδάσκουμε και να δίνουμε έμφαση σε τυποποιημένα τεστ, ας ενεργοποιήσουμε τη βαθιά κριτική σκέψη και την επίλυση προβλημάτων.
Διδασκαλία Μαθημάτων Φανταστικά και Καλλιτεχνικά
Ας μεταμορφώσουμε την γενική εκπαίδευση έτσι ώστε κάθε μαθητής να ασχολείται ακαδημαϊκά, καλλιτεχνικά, σωματικά και κοινωνικά. Να λοιπόν δύο ακαδημαϊκά μαθήματα ένα μαθηματικά και ένα ιστορία. Πώς κάνουμε τους μαθητές της τέταρτης τάξης να ασχοληθούν και να ενθουσιαστούν με τα κλάσματα; Πώς θα τους κάνουμε να τυλίξουν το μυαλό τους γύρω από ένα κάταγμα σε λιγότερο από ένα; Διδάσκουμε κλάσματα συγκεκριμένα και καλλιτεχνικά.
Έτσι, στα βασικά βιβλία εργασίας, πιθανότατα έχετε δει πώς οι φέτες πίτσας πίτσας χρησιμοποιούνται για την επίδειξη κλασμάτων. Λοιπόν, αν θέλετε πραγματικά να τραβήξετε την προσοχή των μαθητών σας, ψήστε μια ολόκληρη πίτσα πίτσα από την αρχή μαζί τους στην τάξη. Αφήστε τους να δουν ολόκληρη την πίτσα και μετά να την καταβροχθίσουν κλασματικά. Οι αφηρημένες έννοιες έγιναν συγκεκριμένες. Αφήστε τους μαθητές να βυθιστούν πλήρως και να γεμίσουν την κοιλιά.
Διδασκαλία κλασμάτων μέσω της μουσικής
Δοκιμάστε να διδάξετε κλάσματα μέσω της μουσικής. Έτσι, στην τάξη μου από την πρώτη έως την τρίτη τάξη, δίδαξα στους μαθητές μου πώς να παίζουν φλάουτα με το αυτί. Αλλά στην τέταρτη δημοτικού, θα πάρω μουσική σημειογραφία και υπογραφή χρόνου και θα τα συσχετίσω με κλάσματα. Αρχικά, οι μαθητές εργάζονται μεμονωμένα και προσπαθούν να συσχετίσουν αυτές τις αφηρημένες κουκκίδες στη σελίδα με τη μουσική που ήδη γνωρίζουν τόσο καλά. Αλλά για να μάθουν μια νέα μελωδία ως ολόκληρη τάξη, οι μαθητές πρέπει να εξασκηθούν και να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον, να ακούσουν ο ένας τον άλλον να λύσει το πρόβλημα και να το συγκεντρώσει, ώστε να μπορέσουν πραγματικά να μάθουν αυτό το νέο τραγούδι.
Κατανόηση του μαθητή της έβδομης τάξης
Ας δούμε ένα μάθημα ιστορίας από την έβδομη τάξη. Αλλά πρώτα, ποιος είναι ο μαθητής της έβδομης δημοτικού; 1213 ετών, που εισέρχεται στην εφηβεία, συχνά σε απόσταση, ιδιαίτερα προς τους ενήλικες. Επίσης, μπορεί να είναι αυτοαπορροφημένοι αλλά συχνά ευάλωτοι Ψάχνετε για μια ομάδα συνομηλίκων, ψάχνετε έναν τρόπο να ταιριάξετε. Αυτοί οι νέοι έφηβοι χρειάζονται άξια πρότυπα. Φανταστείτε λοιπόν ότι η τάξη είναι σιωπηλή. Τα φώτα χαμηλώνουν.
Η ιστορία ξεκινά πολύ καιρό πριν σε ένα αγροτικό γαλλικό χωριό του 15ου όγδοου αιώνα, εκεί ζούσε ένα 12χρονο κορίτσι που άκουσε τον Θεό να της λέει να αφήσει την οικογένειά της, να αφήσει το σπίτι της και να πάει να σώσει τη χώρα της από τους Άγγλους εισβολείς. Ήταν τόσο αφοσιωμένη στο όραμά της που αψήφησε την εκκλησία και διακήρυξε ότι ο Θεός της μίλησε απευθείας. Αψήφησε τους κανόνες του φύλου και φορούσε πανοπλία και διοικούσε στρατό. Πήγε με στρατιώτες στη μάχη και έβαλε τον εαυτό της σε κίνδυνο για να τους δώσει το θάρρος.
Τελικός Λόγος
Ωστόσο, όντας προσωπικά ενάντια στη βία, έφερε μόνο ένα πανό στη μάχη, χωρίς όπλα. Τελικά έδωσε τη ζωή της. Αυτή, η Joan of Arc, κάηκε στην πυρά. Οι μαθητές της έβδομης τάξης σχετίζονται με πάθος με αυτή τη βιογραφία. Οι σκεπτόμενες καρδιές τους φουντώνουν για να κάνουν ερωτήσεις, να αψηφούν την εξουσία, να ενεργούν σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους και να κάνουν το καλό σε μερικούς, ώστε να μπορούν οι μαθητές να σκέφτονται με την καρδιά τους, να αισθάνονται συνδεδεμένοι μεταξύ τους και να αναπτύξουν τη θέλησή τους, να αλλάξουν τον κόσμο τους .